Raport „Health Statistic for the Nordic Countries 2015” przygotowany przez Statistical Committee podkreśla, że istnieje wiele działań w dziedzinie zdrowia, które podjęła Norwegia w ostatnim czasie, aby zmienić wszelkie „źle” funkcjonujące elementy tutejszej służby zdrowia. W ten sposób powołano do życia m.in. ustawę o zdrowiu publicznym (folkehelseloven), ustawę o usługach (hels- og omsorgstjenesteloven) czy ustawę o prawach pacjenta i użytkowników (pasient- og brukerrettighetsloven). Zmiany dotyczą w głównej mierze problemów związanych z jakością opieki, bezpieczeństwem i wzmocnieniem pozycji pacjentów.

► Czeka cię wyjazd do Norwegii? Martwisz się jak poradzisz sobie z pewnymi sprawami formalnymi, które wiążą się ze znajomością języka norweskiego? Jeśli ważne jest dla ciebie, aby dopiąć wszelkie sprawy na ostatni guzik jeszcze przed wyjazdem – poproś o pomoc profesjonalnego tłumacza.

Służba zdrowia po norwesku

Norwegia ma doskonały standard obowiązkowej państwowej opieki zdrowotnej. Personel medyczny jest bardzo dobrze wyszkolony, a sama opieka medyczna jest dostępna dla wszystkich obywateli i zarejestrowanych długoterminowych rezydentów.

► To Ministerstwo Zdrowia określa politykę zdrowotną i nadzoruje system państwowy. Natomiast bezpośrednie realizacje wykonywane są przez pięć regionów zdrowia i gminy.

System publicznej opieki zdrowotnej

• Służba zdrowia w Norwegii jest finansowana przede wszystkim z podatków pobieranych bezpośrednio z pensji.

• Nie ma specjalnego funduszu na ubezpieczenie zdrowotne.

• Trygdeetaten jest odpowiedzialny za krajowy system ubezpieczeń NIS, który gwarantuje każdemu podstawowy poziom dobrobytu.

NIS zapewnia świadczenia z tytułu chorób, wypadków, wad cielesnych, ciąży, narodzin, niepełnosprawności, śmierci i utraty żywiciela rodziny, a także bezrobocia i starości.

Mieszkasz lub pracujesz w Norwegii?: Wszyscy obywatele, którzy mieszkają lub pracują w Norwegii muszą wnieść swój wkład do NIS. Ponadto osoby mieszkające w Svalbard (Spitsbergen) i Jan Mayen i zatrudnione przez norweskiego pracodawcę lub ubezpieczone na podstawie ustawy o ubezpieczeniach społecznych przed ich pobytem na tych terenach, a także pewne kategorie obywateli Norwegii pracujących za granicą – muszą płacić obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne .

Jesteś studentem?: Studenci z krajów skandynawskich i Islandii stają się członkami norweskiego NIS poprzez zarejestrowanie siebie jako mieszkańca Norwegii. To samo dotyczy studentów z innych krajów, o ile uczą się w kraju przez ponad rok. Jest to proces automatyczny, gdy rejestrujesz się jako student.

Jesteś osobą bezrobotną?: Bezrobotni z obszaru EOG, którzy szukają pracy w Norwegii powinni upewnić się, że wzięli Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego. Dzięki temu mogą otrzymać bezpłatną pomoc doraźną.

► Nie znasz norweskiego, a pilnie potrzebujesz translacji ważnych dokumentów? Poważne sprawy oddaj w zaufane ręce – cieszące się nieskazitelną opinią biuro tłumaczeń, to bardzo dobra opcja dla ciebie.

Ile zapłacę za opiekę medyczną?

Istnieje stosunkowo niewiele opłat za opiekę zdrowotną w systemie państwowym:

• leczenie szpitalne jest bezpłatne dla wszystkich, którzy podlegają krajowemu ubezpieczeniu,

• wizyty u lekarzy i specjalistów wiążą się z pewnymi kosztami,

• lekarstwa na receptę podlegają opłatom – koszt leków na receptę przypada na jedną z dwóch grup, które nazywa się klasą białą i niebieską. Lekarstwa z tej pierwszy grupy są bezpłatne, natomiast z drugiej dotowane przez państwo,

• zapłacimy też za radiologię i testy laboratoryjne,

• istnieją znaczne opłaty za leczenie stomatologiczne dla dorosłych. Niektórzy obywatele otrzymują dofinansowaną opiekę dentystyczną dla tzw. pacjentów o priorytetowym znaczeniu. Poniżej osiemnastego roku życia przysługuje bezpłatne leczenie dentystyczne,

• transport bez nagłych wypadków wiąże się także z uregulowaniem kosztów z własnej kieszeni.

Warto jednak zaznaczyć, że od wyżej wymienionych kosztów istnieje szereg wyjątków, np. dla osób cierpiących na przewlekłą chorobę, kobiet w ciąży i tych, które właśnie urodziły.

Idę do lekarza

Każdy może zarejestrować u wybranego przez siebie lekarza, dwa razy w roku przysługuje nam prawo zmiany na innego lekarza ogólnego. Zanim jednak pójdziemy do konkretnego przedstawiciela tego zawodu warto się upewnić, że jest on objęty programem państwowym. W przeciwnym razie czeka nas wyłożenie z własnej kieszeni wszelkich opłat. Za każdą wizytę pobierana jest opłata za konsultację.

• Poza zwykłymi godzinami przyjęć lekarze ogólni działają w systemie „na wezwanie”.

• Wypisują skierowania do specjalistów i szpitali.

• Leczą ostre i chroniczne choroby.

• Zapewniają opiekę profilaktyczną i edukację zdrowotną.

• Wypisują recepty.

Szpitale w warunkach norweskich

Norwegia ma kilkadziesiąt szpitali. Znajdziesz je we wszystkich większych miastach. Warunki w nich panujące są doskonałe. Niestety poza nagłymi przypadkami mogą istnieć listy oczekujących na opiekę szpitalną.

• Pacjenci są przyjmowani do szpitala za pośrednictwem oddziału ratunkowego lub w wyniku skierowania od lekarza.

• Jeśli zostaniesz przyjęty do szpitala na podstawie skierowania, opieka jest bezpłatna.

• W przypadkach, w których norweski system szpitalny nie posiada specjalistycznej wiedzy, aby zapewnić ci opiekę, leczenie zostanie zorganizowane za granicą. Wszelkie koszty przejmuje na siebie państwo.

• Opieka pogotowia jest dostępna bezpłatnie dla wszystkich obywateli bez względu na ich status. Leczenie w nagłych wypadkach odbywa się w izbie przyjęć na terenie wszystkich szpitali.

• W odległych rejonach domowe ośrodki pielęgniarskie prowadzą awaryjną opiekę medyczną, która ma „zastąpić” awaryjną pierwszą pomoc szpitalną.

Potrzebny dentysta

Opieka stomatologiczna w Norwegii jest w przeważającej procencie prywatna – co wiąże się z indywidualnym ustalaniem stawek, chociaż ¼ dentystów pracuje w sektorze państwowym.

Istnieje pięć grup priorytetowych, które otrzymują bezpłatną opiekę stomatologiczną. Należą do nich:

• osoby poniżej 18 roku życia,

• osoby upośledzone umysłowo,

• emeryci z długoletnimi chorobami, którzy mieszkają w zakładzie lub otrzymują opiekę pielęgniarską w domu,

• osoby w wieku od 19 do 20 lat,

• osoby uznane za wymagające opieki stomatologicznej przez władze okręgowe.

Warto wiedzieć: NIS refunduje niektóre rodzaje leczenia stomatologicznego, tj.: chirurgia szczękowo-twarzowa, leczenie przyzębia, leczenie ortodontyczne i leczenie tkanek miękkich w jamie ustnej i szczęce.

Gdzie mogę kupić leki?

• Tylko lekarze i specjaliści mogą przepisać lek.

• Kiedy pacjent osiągnie określony poziom opłat za leki na receptę, leki na receptę są bezpłatne.

• Lekarstwa dostępne bez recepty są dostępne w aptekach oraz punktach detalicznych, takich jak supermarkety.

Krystian Szymański

Mam na imię Krystian i jestem poznaniakiem. Od 2 lat pracuję jako tłumacz języka norweskiego i twórca artykułów o tematyce lingwistycznej. W swojej pracy cenię elastyczność i możliwość nieustannego rozwoju, dzięki czemu swoim doświadczeniem i praktyczną wiedzą chętnie się z Wami podzielę. Poza pracą czas wolny spędzam na basenie, gdzie od ponad 7 lat amatorsko uprawiam pływanie. Jest to dla mnie fantastyczny relaks i odprężenie po długim dniu oraz solidna dawka pozytywnej energii na cały następny dzień.